Vanaf dit schooljaar worden in alle Vlaamse scholen de Centrale toetsen uitgerold. Leerlingen van het 4de leerjaar lager en het 2de leerjaar secundair onderwijs (en later ook leerlingen van het 6de leerjaar lager en secundair onderwijs) nemen er verplicht aan deel. Deze toetsen brengen in kaart in welke mate leerlingen in het Vlaamse onderwijs de onderwijsdoelen voor Nederlands en wiskunde bereiken.

Misschien klinken sommige elementen van de Centrale toetsen je wel bekend in de oren van bij de Diatoetsen. Net zoals een aantal Diatoetsen zullen ook de Vlaamse toetsen digitaal en adaptief zijn, waardoor als het ware ‘toetsen op maat’ kunnen worden aangeboden. Vaardigheidsscores? Ook daar kiezen de Vlaamse toetsen voor dezelfde weg als de Diatoetsen.

Uiteraard zijn er ook verschillen. Zo is de scope van de Centrale toetsen enger dan die van de Diatoetsen: daar waar de Centrale toets Nederlands zich nu bijvoorbeeld beperkt tot begrijpend lezen kan je met de Diatoetsen ook woordenschat en spelvaardigheid in kaart brengen. Een ander verschil is dat de Centrale toetsen meten in welke mate de eindtermen behaald zijn, terwijl de Diatoetsen focussen op hoe vaardig de leerlingen zijn. Dat zorgt ervoor dat de Diatoetsen meer afnamemomenten kunnen aanbieden en de groei nauwgezetter kunnen opvolgen in elk leerjaar vanaf leerjaar 1 in het lager onderwijs tot en met leerjaar 4 in het secundair. Met de resultaten van de Diatoetsen kan je zo gericht aan de slag om elke leerling te helpen groeien. Met de resultaten van de Centrale toetsen kan je evalueren in welke mate de eindtermen behaald worden op enkele scharnierpunten in het onderwijs. Beide toetsen hebben dus de ambitie om de onderwijskwaliteit te versterken, maar de Centrale toetsen richten zich eerder op school- en beleidsniveau, terwijl de Diatoetsen focussen op school-, klas- en leerlingniveau.

Leerkrachten helpen hun leerlingen te laten groeien, dat is waar we voor willen gaan!

Hieronder zetten we kort nog de belangrijkste overeenkomsten en verschillen op een rijtje: